மாலையில் தோள்சாயும்

மாலையில் தோள் சாயும்
நிலவே உன் மேல் கோபம்
தனிமை நீ தந்ததாலே ................
ஏங்கி நான் நோகிறேனே

காதலால் நான் பட்ட காயம்
நிலவே உன் மேல் கோபம்

(அய்யய்யோ நான் ரம்போ பாவம்
காதலால் நான் பட்ட காயம்)

விழி சிறையில் நுழைந்தாய்

விழி சிறையில் நுழைந்தாய்
சிறகுகள் போல் பறந்தாய்

நீயோ ரம்போ பாவம்
நீ என்ன செய்ய கூடும்

எல்லாம் தெரிந்திருந்தும் உன்னை
காக்க செய்வதில் இல்லை
நியாயம்

நம் பிழைகளை எண்ணி
வருந்துவது அபத்தம்
மாறாக
நாம் மஞ்சம் சேர்வதே
பொருத்தம்

வருகிறேன்
தருகிறேன்
என்னை

ஏன் தயக்கம்

என்னை கடந்து என்னை கற்றுகொள்ள
என்னிடம் உன்னை தந்து என்னை பெற்றுகொள்ள

ஏன் உன்னிடம் தயக்கம் ?

கனவுகளின் நாயகன்

நான் கனவுகளின் நாயகன்
நீ அதில் மிதந்து வரும் தேவதை

மின்னும் மலர் மழை பொழியும்
 வண்ண நட்சத்திரங்கள் மிளிரும்

பருவ காலங்கள் நம் எண்ணம் போல் நிகழும்
நேரமும் நாளும் நகராமல் திணறும் (நிற்கும்)


to be continued

அன்பின் அவமானம்

அன்பின் நிமித்தம்
இவ்வளவு தூரம் இறங்கி வந்து
விட்டுகொடுத்த பிறகும்
என்னை  மதிக்கவில்லை என்னும் போது
அசிங்கத்தை விட
அவமானம் தான் அதிகமா இருக்கு

ஏதோ ஏமாந்த உணர்வு
மனமெல்லாம் படர்ந்து
கண்ணீராய்  வெளியேறுகிறது