விழியோடு விழி வைத்து
இமைகள் மூடி
இதழோடு இதழ் பதித்துவிட்டாள்
வேட்கம் தாங்காமலே
தள்ளி நின்று கைகளால் கண் மூடி கொண்டாள்
கண்மூடிய கைகளை விலக்கி பார்த்தேன்
முகம் மலர்ந்து நின்றாள்
கேள்வி கேளாமலே புன்னகையில் பதில் தந்தாள்
சொல்லை மொழியாமலே மௌன மொழியானாள்
ஏனோ என்னை மீண்டும் கட்டியணைத்தாள்
வாய்பேச வாய்ப்பு தாராமலே வாய்யோடு வாய் வைத்து விட்டாள்.
சொக்கிய கண்களை திறந்து பார்த்தப்போது
திரும்பி பாராமலே ஓடி விட்டாள்.
