அவள் அழகை

மயிர் இழை இடைவெளியில்
என்னருகில் அவள் அமர்ந்தாள்

அவள் அசைவுகளில்
நெருப்பென பற்றிக்கொண்டது மனம்

அவள் விடும் பெரும் மூச்சு காற்று
என் கன்னத்தில் அறைந்தது

என்னை கட்டுபடுத்திக்கொண்டேன்
அவள் முகம் பாராமல் தவிர்த்தேன்

காற்றில் அவள் வேர்வையீன் ஈரத்தை நுகர்ந்தேன்
 அதில் நான் முழுகி கரைந்தேன்

முடியவில்லை முடியவில்லை
திரும்பி ஒருமுறை பார்த்துவிட்டேன்
அவள் அழகை.