ராயல்டி இல்லா படைப்பு

நான் எல்லாவற்றையம்  இலவசமாக தான் தருகிறேன்
அதனால ராயல்டி கேட்கவேண்டிய அவசியமில்லை
அதேபோல் என் படைப்புகளுக்கு மதிப்பும் மரியாதையுமில்லை

என்கிறபோதும்  இது தொடரும் 

அன்புக்கு துறவறம் வேண்டாம்

சில நேரம் ஹாய்யுடன் முடிந்துவிடும்
சில நேரம் கைகுளுக்குதலோடு முடிந்துவிடும்
சில நேரம் கட்டிப்பிடித்தலோடு முடிந்துவிடும்
எல்லாம் சாதாரண அன்பின் பரிமாற்றம் தான்.
அதன் எல்லைகளை அன்பின் அளவுகோளால் நம் மனமே வகுக்கும் .
பிறரின் அன்பும் அதை புரிந்து உணரும்..
ஆனால் இங்கு சிலரின் பார்வை அதை வெறுக்கும்..
அவர்களின் வெறுப்புக்கு இணங்க நம் அன்பை ஏன் துறவறம் அனுப்ப வேண்டும்..

விடிவெள்ளி

போர்களத்தை கடந்து வந்தேன்
பூக்களத்தை கடந்து வந்தவளை பார்க்க
என் மீதோ ரத்த வாடை
அவள் மீதோ பூக்களின் வாசம்

வாடையும் வாசமும் நெருங்கியபோது
காதல் மழை
இருவரும் காம தீயில் நனைந்து
கர்ப்பூர தீபம் ஆனோம்

அவள் வாசத்தை நான் சுமந்தேன்
அவள் என்னையே சுமந்தாள்
பிறந்தது விடிவெள்ளி

அவள் திகட்டுகிறாள்

 அவளை தவிற 

அந்த கவிஞருக்கு 

வேறு எவளையும் தெரியாது போல !

அவள் முந்தானையை

தொடர்ந்து

கவிதைகளால்

உருவிக்கொண்டே இருக்கிறார்

எங்களுக்கு திகட்டுகிறது

அவள் கவிதைகள்

மௌவுன ராகம்

நான் உறவாக வரவா
உள்நெஞ்சை தரவா
வா வா
அன்பென
தா தா
காதலை (நீ)

மோகம்
போடும் தாளம்
ஜதி சேர்ந்து
பூங்காற்றோடு வீசி
இந்த இளம்நெஞ்சை
இசையால் தொட்டுத் தாக்கும்
மௌவுன ராகமாக
-----------
 (அ)
மோகம்
போடும் தாளம்
பூங்காற்றோடு
ஜதி சேர்ந்து
இந்த இளம்நெஞ்சை
இசையால் தொட்டுத் தாக்கும்
மௌவுன ராகமாக

ஆசை கொண்ட மனம்

உடலில் குறையாக தென்படும் ஊனம்
மனதில் சிறிதளவும் இல்லை என்றாலும்
மனதில் தோன்றும் ஆசைகளுக்கு
ஊனம் பெரும் தடையாகவே அமையும்

இருந்தபோதும் நிறைகொண்ட
மனம் என்ற ஒன்று இந்த உலகில்
இருந்ததேது

முடிவில்லா ஆசைகள் தொடர்ந்துகொண்டே
தானே இருக்கிறது

மனமோ ஊனமாகத் தானே நிற்கிறது
அளவில்லாத ஆசைகள் முன்பு

முத்த குவியல்

ஏற்க்கனவே கொட்டிக்கிடக்கும் முத்தங்களை அள்ளவே எனக்கு நேரமில்லை
மேலும் என்னை சுற்றி பல முத்தங்கள் குவிந்த வண்ணம் இருக்கிறது
என்ன செய்ய
இந்த முத்தங்களை வைத்துக் கொண்டு  ?

வெப்ப அலை

பலரால் இந்த அனலை தகித்துகொள்ள இயலாமல்
இடத்தை உடனே காலி செய்வதுண்டு
வெகு சிலரே சகித்துக்கொண்டு
இங்கேயே நிரந்தரமாய் இருந்துவிட பழகிக்கொண்டுள்ளனர்.
அவர்கள் அனலா குளிரா என
ஏதும் எனக்கு தெரிவதில்லை
அவர்களின் நிழல்கள் கூட என்மீது விழுவதில்லை
ஆதவனாய் மலர்ந்த பின்னே

கனவு உரிமை

இந்த கனவினை
எட்டிப்பார்க்கும் உரிமை
அனைவருக்கும் உண்டு
ஆனால்
அதை சொந்தம் பாராட்டும் உரிமை
எனக்கு மட்டுமே உண்டு
நான் கனவுகள்

அன்புன்னா

அன்புன்னா கொடுக்குறது எடுக்குறது,
கொடுத்துட்டு எடுக்குறது,
எடுத்துட்டு கொடுக்குறது
கொடுத்துட்டு எடுக்கமாலும் போகலாம்
எடுத்துட்டு கொடுக்காமலும் போகலாம்
எடுக்கமாலும் கொடுக்காமலும் சுயநலமாகவும் இருக்கலாம்
எடுத்துட்டு கொடுத்துட்டு
கொடுத்துட்டு எடுத்துட்டுன்னு
சந்தோசமாகவும் இருக்கலாம்

ஒரு வெளிப்படையான பரிமாற்றம்
மனதின்
பாசத்தை நேசத்தை வெளிபடுத்த

கோப்பையில் தொடங்கிய கதை

நிறைந்து தழும்பிய காபி கோப்பையுடன்
திரும்பியபோது எதிர்பாராதவிதமாக
அவள் கோ பைகளுடன் மோதிவிட்டேன்
காபி அவள் மேலாடையில் சிந்தியது
பார்வை படிந்த கறைகள் காயும் முன்
இரு கண்களும் மோதியது
மனதுக்குள் ஒரு மின்னல் வெட்டு

கண்மணி கவிதைகள்

இரவல் வாங்கிய கவிதை புஸ்தகம் ஒன்றை வாசித்துகொண்டிருந்தாள் கண்மணி
அதில் ஒரு கவிதை
கண்மணி என்கிற தலைப்பில்

இரவல் வாங்கிய புஸ்தகத்தில் கண்மணி கவிதைகளை
இரவெல்லாம் வசித்தாள்
இரவோடு இரவல் காலம் முடிந்துவிடும் முன்னே
கண்மணி கவிதை புஸ்தகத்தில் உள்ள
கவிதைகளை வாசித்து முடித்தாள்.

வாசித்தாள்
கண்மணி
கவிதையை
நேசித்தாள்
கண்மணி
கவிதைகளை

தற்போது கனவில் கண்மணி கவிதைகளின் இரவல் காலத்தில்.

அவளிடம் அன்பே

அவளிடம் பிடித்தது பொய் தான்
கண்களில் தெரியும் காதலின் மயக்கம்
காதலை சொல்வதில் உதட்டினில் தயக்கம்
நொடி நொடியாய் நேரம் பெருக
(காதல்) கனவின் காட்சிகள் நீள
பதில் ஏதும் சொல்லாமல்
எனைவிட்டு சென்றாய் அன்பே

கவிதைகள் தினம்

கவிதைகள் தினத்தில்
புதியவர்களை அடையாளப்படுத்தாமல்
மூத்த கவிஞர்கள்
இன்னும் மண்டை ஓடுகளுடனே தான்
தங்கள் கவிதைகளை வாசித்து கொண்டு இருக்கிறார்கள்
அந்த மண்டையோடுகளின் பாராட்டே
அவர்களுக்கு போதும் போலும்

நிஜம் தெரியாது

நீ என்னை கேட்டவன் என்றால்
நான் கேட்டவன் தான்
நீ என்னை நல்லவன் என்றால்
நான் நல்லவன் தான்

நீ என்னை பார்க்கும் விதங்களில் தான் நான் இருப்பேன்( இருக்கிறேன்)
அதுவாகவே நான் உனக்கு பிரதிபலிப்பேன்  (பிரதிபலிக்கிறேன்)

ஆனால் என் நிஜம் உனக்கு தெரியாது
சொன்னாலும் புரியாது

காதலிக்க நேரமில்லை

அவள் என்னை காதலிப்பதை உறுதி
செய்யத்தான் விரும்பினேன்
ஆனால் அவளை காதலிக்க எனக்கு நேரமில்லை
இருந்தபோதும் என் காதலில் குறைவில்லை
அது அவளுக்கும் தெரியும்

எங்கள் இருமனங்களின் புரிதலை
இந்த உலகம் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை

ஆகவே அவளை உத்தமியாக்கி
வெளியேற வழி செய்து
வெளியேற்றி விட்டேன்

பிறகு எனக்கொரு நன்றி சொல்லக்கூட
அவளுக்கு நேரமில்லை

எனக்கோ மீண்டும் வேறு யாரையும்
காதலிக்க நேரமில்லை

பின்னாலே

அழகுக்கு பின்னால ஆபத்து இருக்கும்
அசிங்கத்துக்கு பின்னால புறக்கணிப்பு இருக்கும்
ஆத்திரத்துக்கு பின்னால வெறுப்பு இருக்கும்
அன்புக்கு பின்னால ஆதரவு இருக்கும்

இப்படி வாழ்க்கையும் அதை சார்ந்த செயல்பாடுகளும்
ஒன்றன்பின் ஒன்றாக பின் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கும்

ஊரும் சாதியும்

ஒரு ஊருக்குள்ளே
வடக்கு தெரு தெற்கு தெரு
மேல் (ஊர்) பாக்கம் கீழ் (ஊர்) பாக்கம்
பெரிய ஊர் சின்ன(சிறிய) ஊர்

கழனி உடையவன் மேல தெரு
காலணி இல்லாதவன் காலனி

(ஊர்) மதிப்பு செறிவுடையவன் சொந்தம் செல்வந்தன்
பொது இடத்தில் சேர்க்கை இல்லாதவன் சேரி

இரட்டை குவளை ஒழியலாம்
ஊரும் பெயரும் அதன் இரட்டை அடையாளமும் ஒழியுமா ?

சவம் கடக்க பாதை மறுப்பு என்கிற அநீதிகளை
இன்றைய சந்ததிகளுக்கு சொன்னால் புரியுமா ?
-----------------

சொல்பவனை பார்த்து
உன்னை நீ அடையாளப்படுத்துகிறாய் என்றால்
வேறு வழி ?

அரசு ஆவணமாக தட்டினோம் திறக்கவில்லை
அதிகார சாவியால் திறந்தோம்
ஈயம் பூசிய களிமண் சாவி தான் உடைந்தது
ஆத்திரத்தில் அனைவருக்கும் சமநிலை என்று எட்டி உதைக்க போகிறோம்
(அருகாலுடன்) கதவு நிலையுடன் பெயர்ந்து உடையப் போகிறது

நிழற்ப்படம்

விழி அதன் வழி படரும்
ஒளி
பிளர் இடர் ஒளியில் பிளர்
நெருங்க நெருங்க விலகும் பிளர் சுருங்க
விலக விலக பெருகும் பிளர் பெருக

கவனமாய் உருபெருக்கி
சரியான நோடிதனில் சொடுக்கி
(பொத்தானை அழுத்த)
பளீர் தனில் ஒளிர் மிளிர
காட்சித் திரையில்
ஒளி வடிவம் பெற்றது நிழற்ப்படம்

மடக்கட்சி

கட்சிகள் என்பது ஒழுக்கம் போதிக்கும் மடமல்ல
மடம் என்பது சன்னியாசிகள் மட்டுமே உலாவும் இடமுமல்ல
சமரசம் உலாவும் சம்சாரிகளின் பீடம்
நித்தியானந்த.......ம்
ஆதித்தியானந்த......ம்

கானல் கரை

ஆழ்கடலில்
படகின் துடுப்பை தொலைத்தேன்
கவலைகொள்ளாமல் சோர்ந்துபோகாமல்
கைகளால் முன் பின் தொடுத்து பார்த்தேன்
முன்னிருந்த கானல் மறைந்தது
கரை வந்து சேர்ந்தது

மௌன மொழியானாள்

விழியோடு விழி வைத்து
இமைகள் மூடி
இதழோடு இதழ் பதித்துவிட்டாள்

வேட்கம் தாங்காமலே
தள்ளி நின்று கைகளால் கண் மூடி கொண்டாள்

கண்மூடிய கைகளை விலக்கி பார்த்தேன்
முகம் மலர்ந்து நின்றாள்

கேள்வி கேளாமலே புன்னகையில் பதில் தந்தாள்
சொல்லை மொழியாமலே மௌன மொழியானாள்

ஏனோ என்னை மீண்டும்  கட்டியணைத்தாள்
வாய்பேச வாய்ப்பு தாராமலே வாய்யோடு வாய் வைத்து விட்டாள்.

சொக்கிய கண்களை திறந்து பார்த்தப்போது
திரும்பி பாராமலே ஓடி விட்டாள்.

புது பாதை

எதுவுமே வாய்க்கவில்லை என்றால்
கவலை இல்லை
அதுவும் நல்லதுதான்
நமக்கு இனி
எந்த எதுகை மோனையும் தேவையில்லை
நமக்கான தடத்தை நாமே பதித்து                  (பதிப்போம்- எதிர்காலம் )
நாம் போகும் பாதை எல்லாமே
புது பாதை தான் .

கவிதை கலை

கண்டேன் கலையை
கவிதையின் வடிவில்
கண்ட கவிதை என்னவெனில்
வார்த்தைகள் வரிசை வடிவில்
ஓவியமாய் அழகாய்
மனபாட்டை இசைக்கிறது
மனதினுள் ஊடுருவி
மாற்றங்களை நிகழ்த்துகிறது
மாயையாய்
காலத்தை கடக்கிறது
ஜீவன் கொண்டு
கவிதையாய் வாழ்கிறது

காரிய சொற்கள்

சொப்பனத்தில் தோன்றும் மாயாஜாலம்
விழிப்பில் விழிகளுக்கு புலப்படுவதில்லை
அகலும் ஆகாயங்களுக்கு நிரந்திர வடிவமில்லை
அனுசரணை கொள்ளும் அன்புக்கு
ஆழ்கடலும் ஆழமில்லை

புரியாத உணர்வுகள்

 என் உணர்வுகள் அவளுக்கு புரிகிறது
இருந்தாலும் அதை அவள் உள்வாங்கிக்கொள்வதில்லை
அவளை அது நெருங்கும்போதே
மேலோட்டமாக அதை புறம் தள்ளி விடுவாள்
அதுவே அவளுக்கு நல்லது என கருதுகிறாள்

அவள் உள்வாங்காத உணர்வுகளை
மீண்டும் நானே கவலையாக சுமக்க நெருடுகிறது
புறம்தள்ளப்பட்ட அந்த உணர்வுகள்
என் உள்ளே இருந்து என்னை கொல்லுகிறது
என்பதனை எப்பொழுது அவள்
உள்வாங்கிக்கொள்வாள்

நிழல் படைப்பாளி

என் புருவங்களை கூட தரித்துக்கொண்டாள்
என் அசைவுகள் அனைத்தையும் பிரதி எடுத்துகொண்டாள்
இப்பொழுது என்னைப்போலவே சில நிஜ சித்திரங்களை வரைகிறாள்
அதற்க்கு உயிர் தந்து என் பெயர் சூட்டி அதனுடனே வாழ்ந்து வருகிறாள்
இருந்தாலும் என்னை அவள் படைப்புகள் சமன் செய்வதில்லை
அதை அவள் உணர்ந்தும் இருக்கிறாள்

என்னை சுற்றும் பறவை

நான் எப்போதோ அந்த பறவையை
என் கூட்டிலிருந்து சுதந்திரமாக வெளியேற்றி விட்டேன்
அனால் அது இன்னும்
என்னை சுற்றியே வருகிறது
என் கட்டளைகளுக்கெல்லாம் கீழ்படிகிறது
இதில் வியப்பதற்கு ஒன்றுமில்லை
அதற்க்கு உண்மையான அன்பு காட்ட
இந்த உலகில் என்னை தவிர
வேறு யாருமில்லை

வாழ்கிறேன் பார்

கடந்து வந்த வாழ்க்கையில் திரும்ப பின்னுக்கு சென்று
தவறுகளை எல்லாம் திருத்த முடியாத நிலையில்
உன்முன் மன்னிப்பு பிச்சை கேட்டு நிற்கிறேன்
பாராய் முகமாய் என்னைவிட்டு
விலகி சென்றது ஏனோ.

இனி எனக்கு கைகொடுப்பார் யாரோ
தனியே தவியாய் தவித்தேன்

ஆண்டுகள் கடந்தும்
உன்னிடம் எனக்கு
கரிசனம் கிடைக்காததால்
நான் தொற்றுபோகவில்லை
மாறாக தட்டி தவழ்ந்து
பிழைத்து விட்டேன்

இனி வாழ்வேன்
சிறப்பாக மகிழ்வாக
வாழ்ந்து காட்டுவேன்

நீ பார்த்து வியக்கும்படி

தொடர்பில் இரு

விழி மீது நின்று கொண்டு
என் வழி மறைக்கிறாய்

சற்று ஒதுங்கினால்
நான் காணாத பாதைகள் புலப்படும்

ஆனாலும் ஒருபோதும் என்னைவிட்டு
அகலாதே அன்பே
நான் உதிர்ந்தாலும்
என் காதல் உன்னைவிட்டு
தள்ளிபோவதில்லை உயிரே.

முடிந்தவரை என்னுடன்
தொடர்பில் இரு இறுதிவரை