கவிதை ஒன்று எழுதுகிறேன்
அதன் எழுத்தின் வடிவிலே
நான் உன்னை வரைய முயல்கிறேன்
என் எண்ணத்தில் எண்ணியதை கறைகிறேன்
கால் வயதின் கண்ணி நீ
காய்ச்சாத பால் வெளி நான்
அகல கலால் உன்னை அளக்கிறேன்
ஆராய்ச்சிகளால் அழ்மனதை துளைக்கிறேன்
நெற்றி பொட்டை தாண்டி
புருவத்தில் வழக்கி உன் கண்களில் சிக்கி கொள்கிறேன்
காம நெடியிதனில் கண்ணீராய் வழிந்து
கண்ணத்தை கடந்து இதழ்களில் உப்பென கரைகிறேன்
தொண்டை குழிதனில் திமில் நழுவி கொள்ளவே
மார்தனில் மோதி மிதமென மிதக்கிறேன்
இடைதனில் கரை சேர்ந்து வனம்தனை கடந்து
சுமைகளை இறக்கி சுனைதனில் மூழ்கி சுடேற்றிகொண்டேன்
தளிர் தனை கிள்ளி தேன் தனை சுவைத்து
தெம்பேற்றி ,தென்னை குருத்தோலையில் பால் இறக்கி
தண்டில் நார் உரித்து ,முழங்கால் பணிந்து
முகம்தனை பாதம் பதித்து கொண்டேன்
என்ன வடிவம் என வியக்கிறேன்
உயிர் தந்த சிர்ப்பிதனை நினைக்கிறேன்
உன்னை வரையவே
வண்ணங்களில் என்னையும்
கலந்து கொண்டேன்
யாரடி நீ யாரடி
என் முன்னே வந்து கூரடி
உன் காதல் இன்னாதென்று
உள்நெஞ்சை தொட்டு நீ கூரிடவே
கவிதை முழுமையடைகிறது
